Orang yang berkhidmat dengan kerajaan negeri mempelajari apa yang diperlukan oleh masyarakat melalui mendengar rakyat dan dengan itu membuat keputusan yang bernuansa. Menurut Miriam Porter, "pergolakan, syak wasangka, dan pengurangan kepercayaan orang ramai" berlaku dengan kurangnya komunikasi. [15] Penglibatan sivik mempunyai hubungan yang saling berkaitan dalam pelbagai entiti negara. Nilai, pengetahuan, kebebasan, kemahiran, idea, sikap dan kepercayaan yang dipegang oleh penduduk adalah penting untuk penglibatan sivik dari segi representasi identiti budaya, sosial dan ekonomi yang luas.

Penglibatan sivik yang digunakan dalam negeri memerlukan penglibatan sivik tempatan. Rakyat adalah asas demokrasi perwakilan. Penggunaan prinsip ini boleh didapati dalam program dan undang-undang yang telah dilaksanakan oleh negeri-negeri berdasarkan pelbagai bidang berkenaan negeri tertentu itu. Kesihatan, pendidikan, kesaksamaan, imigresen ialah beberapa contoh entiti yang boleh dibentuk oleh penglibatan sivik dalam sesebuah negeri.

Aplikasi dalam kesihatan

Negara melaksanakan program kesihatan awam untuk memberi manfaat yang lebih baik kepada keperluan masyarakat. Program Insurans Kesihatan Kanak-Kanak Negeri (SCHIP), sebagai contoh, adalah pelaburan awam terbesar dalam penjagaan kesihatan kanak-kanak yang membantu lebih 11 juta kanak-kanak yang tidak diinsuranskan di Amerika Syarikat. "Program insurans kesihatan seluruh negeri untuk kanak-kanak berpendapatan rendah ini dikaitkan dengan akses, penggunaan dan kualiti penjagaan yang lebih baik, menunjukkan bahawa SCHIP mempunyai potensi untuk meningkatkan penjagaan kesihatan untuk kanak-kanak Amerika berpendapatan rendah". [16] Negara mengambil bahagian dalam program dan memahatnya agar lebih sesuai dengan keperluan demografi negeri itu, menjadikan penjagaan kesihatan mereka dan proses penglibatan sivik individu yang mengambil bahagian dalam program itu serta membantu pembaharuan dan membetulkannya selain daripada identiti negeri.

Berbanding dengan negara lain

Negara yang mengamalkan penglibatan awam dan melaksanakan program kesihatan awam untuk memanfaatkan keperluan masyarakat dengan lebih baik adalah konsep yang dikongsi oleh negara lain, seperti England. Kajian yang dijalankan oleh Jabatan Penjagaan Utama, Universiti Liverpool, Jabatan Perubatan Sosial, Universiti Bristol, Jabatan Geografi dan Geologi, Institut Alam Sekitar dan Kesihatan McMaster, Universiti McMaster, Pihak Berkuasa Kesihatan Avon, Sekolah Kewartawanan, Tom Hopkinson Center for Media Research, Media and Cultural Studies, Cardiff University, and the Department of Clinical Epidemiology and Biostatistics, Centre for Health Economics and Policy Analysis, McMaster University menyatakan bahawa "Terdapat beberapa dorongan ke arah penyertaan orang ramai dalam membuat keputusan penjagaan kesihatan. termasuk dorongan instrumentalis, komunitarian, edukatif dan ekspresif dan keinginan untuk meningkatkan akauntabiliti". [17]

Penyelidikan mereka termasuk pemeriksaan kritikal terhadap tahap penglibatan orang ramai dalam membuat keputusan penjagaan kesihatan. Adalah dicadangkan bahawa "penyertaan awam dalam membuat keputusan boleh mempromosikan matlamat, mengikat individu atau kumpulan bersama-sama, memberikan rasa kecekapan dan tanggungjawab dan membantu menyatakan identiti politik atau sivik". [17] Tindakan rakyat yang bertujuan untuk mempengaruhi keputusan wakil rakyat akhirnya memberi kesan kepada negeri secara keseluruhan. Pengundian adalah komponen utama dalam penglibatan sivik untuk suara orang ramai untuk didengari.

Penyelidikan yang dilakukan oleh Robert Putnam mengenai perbezaan dalam penglibatan sosial dan sivik antara Itali utara dan selatan sejak 1970 menunjukkan bahawa kehadiran komuniti sivik menggalakkan penglibatan politik dengan meningkatkan minat dan pendidikan aktiviti politik. [18] Menurut data daripada tinjauan Budaya Sivik, "ahli persatuan menunjukkan lebih banyak kecanggihan politik, kepercayaan sosial dan penyertaan politik." [19] Penyelidikan Sheri Berman yang dilakukan dengan Republik Weimar di Jerman selepas Perang Dunia 1 menunjukkan bahawa penglibatan sivil boleh dipertingkatkan dengan meningkatkan kepercayaan antara orang dan aktor politik. [20]

Di negara asing seperti Mozambique, Myanmar, Nigeria dan Pakistan, di mana kerajaan autoritarian dilaksanakan dengan ketat dan penglibatan rakyat amat diperlukan, penglibatan politik jarang berlaku. [21] Selain itu, "tahap penyertaan besar-besaran disahkan jauh lebih rendah dalam autokrasi". [22] Ramai melihat rakyat biasa terlibat dengan politik sebagai "kuasa ketiga yang melaluinya hierarki tradisional negara dan subjek boleh disingkirkan." [23] Walau bagaimanapun, kumpulan asing bukan ahli politik yang mengambil bahagian dalam penglibatan politik juga boleh termasuk kumpulan yang berpotensi mengganggu seperti "Mafia Rusia." [24]

Matlamat kerajaan negeri dalam pilihan raya adalah untuk menggalakkan penglibatan sivik. Pengarah Regina Lawrence dari Annette Strauss Institute for Civic Life menyatakan "Politik dan semua bentuk penglibatan lain benar-benar tentang usaha untuk menjadikan komuniti anda, negeri anda dan negara anda tempat yang lebih baik untuk didiami." [25] Kehadiran Pengundi memastikan penglibatan sivik dalam kalangan negeri dengan insentif yang menjanjikan pertubuhan sukarelawan, badan amal dan penglibatan politik dengan semua orang dalam komuniti yang akan mempunyai suara untuk didengari.

Negeri boleh membantu menggalakkan penglibatan sivik dengan memastikan proses pengundian yang adil dan persempadanan semula; dengan membina perkongsian antara agensi kerajaan, pertubuhan bukan untung, dan rakyat swasta; dan dengan mengekalkan rangkaian maklumat tentang peluang sukarelawan dan amal. [26]

Antara faktor utama yang menentukan penglibatan sivik dalam kalangan rakyat ialah peratusan keluar mengundi . Jumlah keluar mengundi mengukur tahap penglibatan politik rakyat, komponen penting penglibatan sivik—dan prasyarat untuk mengekalkan akauntabiliti awam. [26]

Contoh peratusan keluar mengundi yang tinggi

• Negeri boleh membantu menggalakkan penglibatan sivik dengan memastikan proses pengundian yang adil dan persempadanan semula; dengan membina perkongsian antara agensi kerajaan, pertubuhan bukan untung, dan rakyat swasta; dan dengan mengekalkan rangkaian maklumat tentang peluang sukarelawan dan amal. [26]
• Akses kepada maklumat tentang aktiviti kerajaan, membuat keputusan, meminta dan menggunakan input awam, dan menggalakkan kakitangan awam untuk menderma dan berkhidmat. [26]

Contoh peratusan keluar mengundi rendah

• Penyertaan yang rendah dengan politik dalam kerajaan negeri dan tempatan boleh mengakibatkan penglibatan masyarakat yang kurang seperti kekurangan dana dan kepimpinan yang ditujukan kepada isu penglibatan masyarakat tersebut. [27]